شخص (منطق)شخصیا اشخاص‌در منطق به معنای افراد و جزئیات یک مفهوم کلی است. ۱ - توضیح اصطلاحافراد و جزئیات، اعمّ از آدمی و غیر آدمی، را در اصطلاح منطق اشخاص گویند، مانند سقراط و افلاطون و این اسب و آن گل. «کلیات را از این‌جهت که کلی‌اند، وجود جز در عقول و اذهان نبود و چون در خارج موجود باشند، لا محاله در اشخاص جزوی موجود توانند بود. پس در جهت تحت به اشخاص متناهی شوند، و آن نوع که تحت او اشخاص بود، نوع سافل بود». «و این هر پنج جوهر یا جزوی باشند یعنی اشخاص، و آن را جواهر اولی خوانند، یا کلی باشند، یعنی انواع و اجناس، و آن را جواهر ثانیه و ثالثه خوانند». «و استقراء نیز مفید حدّ نتواند بود. چه استقراء حقیقی از اشخاص محسوس باشد، و اشخاص محسوس را حدّ نبود». ۲ - پانویس
۳ - منبعخوانساری، محمد، فرهنگ اصطلاحات منطقی به انضمام واژه نامه فرانسه و انگلیسی، ص۱۸. رده‌های این صفحه : اصطلاحات منطقی | مباحث کلی
|